درتاریخ اســلام، تفســیرقرآن که باید تنها نماد علمى جامعه ى اسلامى باشد، چالشها ىبســیار زیادى را تا به امروز پشــت سرنهاده است. درواقع جامعه ى اسلامى به حیث احترامى که براى کلام الهى قائل است، وارد شدن در مباحث تفســیرى را به اســتناد برخى روایات بســیار محدود و با مرزبندى هاى فراوانى مى پذیرد و هر مفســر در طول زندگى اش با بى مهرى ها و نا مهربانى هاى اهل علــم آن دوره مواجه مى شــود، به حدى که این تنگناها موجب کاهش توانایى علمى وى مى گردد. در قرن 14 هجرى، تحولات فراوانى در حوزه هاى مختلف علوم اســلامى از جمله کلام وفلسفه ، فقه و اصول و تفسیرقرآن به وجود آمد. البته علوم قرآنى شــاید تخصصى تر از دیگر شاخه هاى علوم اسلامى مورد نظر جامعه ى علمى قرار گرفته باشد. بنابراین حوزه ى علمیه ى قم یکى از مراکز تولید علم سده ى اخیر ، درتوسعه و تنوع این مجموعه ها تأثیر فراوانى داشته ، البته همان تنگناها و مشکلات قبل در این دوره نیز به اشکال گوناگون بر سرراه محققان ظاهر شد.
یکى ازاین نمونه هاى برجسته ، علامه سید محمد حسین طباطبایى ، مفسر قرآن کریم و نویســنده ى مشهور تفسیرالمیزان نیزاز این نا ملایمات بى بهره نمانده و با آنکه ســه دهه ازرحلت وى مى گذرد و مجموعه ى تفســیر المیزان وى به چاپهاى متعدد رســیده ،همچنان زوایاى علمى و اندیشه هاى قرآنى وى مورد نقد و بررسى جامعه ى علمى قرار نمى گیرد. یکى از شاگردان وهمراهان علامه طباطبایى، آیت االله دکتر محمد صادقى تهرانى است که در اینجا قسمت هایى از خاطرات وى از ارتباط فکرى چند ساله اش با علامه طباطبایى عرضه مى گردد.
عنوان مصاحبه : برگی از تاریخ حوزه
مصاحبه کننده : حسین روحانی صدر (کارشناس ارشد تاریخ ایران دوره ى اسلامی و پژوهشگر پژوهشکده ى اسناد)
مصاحبه شونده : آیت الله دکتر محمد صادقی تهرانی