آیا می دانید روایاتى مانند : اگر مسلمانى چهل حدیث را نگهبان شود خدا او را از عالمان محشور فرماید - بر خلاف معروف در بین شرعمداران- در انحصار روایت نیست؟
تِلْکَ آیَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآیَاتِهِ یُؤْمِنُونَ(جاثیة : ۶) این‌هاست نشانه‌های خدا. به حق آنها را بر تو می‌خوانیم، پس بعد از خدا و نشانه‌هایش به کدام حدیث [:تازه‌ای] خواهند گروید؟
لفظ «حدیث» که نسبت به خدا و آیات خدا یاد شده است، «حدیث» را از انحصار روایات بیرون آورده و در کل به معناى وجود جریانى تازه است، چنانکه آیات قرآن تازه و بى سابقه است، و خداى سبحان نیز براى ناخدایان و مشرکان نیز تازه است، بر این مبنا روایاتى از قبیل این که اگر مسلمانى چهل حدیث را نگهبان شود خدا او را از عالمان محشور فرماید - بر خلاف معروف در بین شرعمداران- در انحصار روایت نیست. بر این مبنا این چهل حدیث، نخست شامل حضرت حق سبحانه و تعالی است که چهل جنبه اى از الهیات و ربانیات حضرتش را حفظ کند، و راجع به قرآن نیز چهل آیه است- که مبناى الهیات مى باشد - و بر حسب قداست عدد چهل، برترین، مهمترین و ضرورى ترین آیات قرآن مقصود است، و سپس احادیث روایتى اصلى در جنبه هاى بسیار هم عقیدتى و فرعى روایت شده از معصومان علیهم السلام مقصود است.
منبع : ترجمان فرقان آیت الله صادقی تهرانی
