هر وقت که در قران می خوانید که خدا مردگان را زنده می کند تنها زنده کردن مردگان در آخرت به ذهنمان می رسد ولی این یک تصور کامل نیست چرا؟
«إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَى ...» (یس : ۱۲)
«آری! همین ماییم که همواره مردگان را زنده می‌کنیم ...»
در این آیه إحیاى مردگان در انحصار حضرت رحمان سبحانه و تعالی قرار گرفته و این خود داراى ابعادى گوناگون است که گام نخستینش زنده کردن جنین است، سپس احیاناً زنده کردن گروهى از رجعت کنندگان است در دولت جهانشمول مهدوى علیه السلام و در آخر کار زنده کردن تمامى مردگان است پس از بىهوش کردنشان در برزخ، چنانچه دو آیه صعقه و فزع خود برهانى است روشن بر بیهوشى زندگان در پایان برزخ که پس از آن رستاخیز و زنده شدن همگان است.
منبع : ترجمان فرقان آیت الله محمد صادقی تهرانی
