الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَکُمْ فِیهَا سُبُلًا لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ(زخرف :10)
کسی که زمین را برای شما گهواره‌ای گردانید، و برای شما در آن راه‌هایی هموار نهاد؛ شاید راه یابید.
و آیه دهم- که زمین را مهد و گهواره معرفى کرده- از آیات حرکات هنجار و آرام بخش زمین است، چنانکه گهواره نیز براى اطفال در عین حرکاتش موجب آرامش می باشد، پس زمین چنانکه در این آیه و آیه (طه: 53) گهواره است، و در آیه (نبأ: 78) مهاد و گهوارهوار، و در (ملک: 68) ذلول است. بدین معنى که بعد از چموشی اش در حرکات ناهنجارش رام گشته، و بر حسب آیه (6: 79) «راجفة» است که به معناى لرزان می باشد، و در آیه (40: 64) قرار است که از «قرْ» به معناى سردى است که پیش از آن بسیار داغ و داراى حرکاتى ناهنجار بوده و سپس تا اندازهاى به سردى گراییده و در اثر همین سردى هم حرکاتش کمتر و آرام گشته، و نیز بر حسب آیه (77: 25) «کفات» است:" الم نجعل الارض کفاتاً. احیاءً و امواتاً" کفات هم در اصل پرندهاى سریع السیر است که با سرعت سیرش در حالت جمع کردن بالهایش خود را نگهبان است، ولى زمین" کفاتاً. احیائاً و امواتاً" مىباشد که در این حرکت هم نگهبان خود است و هم سرنشینان مرده و زندهاش که بیانگر نیروى جاذبه است.
منبع : ترجمان فرقان آیت الله صادقی تهرانی