جوابیه صاحب تفسیر الفرقان
در رفع شبهه از مباحث نظری پیرامون اجماع، شهرت و روایت

از آنجا که عده‌ای از پژوهشگران قرآنی، از متقدمین حاضر در مباحث قرآنی در نجف اشرف تا متأخرین حاضر در مباحث قرآنی در قم، اختصار گفتارِ اینجانب در برخی از مباحث نظری را سبب ایجاد شبهه‌ی تعارض بین ادلّه‌ی اصولیِ قرآنی دانسته و خواستار توضیحات بیشتری هستند؛ با اجابت دعوت این برادران عزیز، عرض می‌شود که:
اگرچه سخن مذکور صحیح است ولیکن حداقل برای شخص اینجانب در عمل، مسبّب نقض فتاوا در ابواب مختلف فقهی نشده است. بنابرین به جهت رفع ابهام، صریحاً عرض می‌شود که: اِطباق، ضرورت، اجماع، شهرت و هر روایتی که مخالف قرآن باشد مردود است. اما اجماع، شهرت و هر روایتی که خلاف قرآن نباشد؛ در صورتی که مُعارضی نداشته و از طریق علمای امامیّه، به ما رسیده باشد طبق آیه «قل فللّه الحجّة البالغة» مقبول است، زیرا اگر شارع مقدّس با آن مخالف بود؛ حتماً حجّتی رسا بر ضدّ آن برای مکلّفان ارسال می‌داشت. و در تعارض دو روایت نیز مرجّحات منقول در مقبوله‌ی عمر بن حنظله مقبول است.
نکات فوق الذکر، نظر قطعیِ اینجانب درباره‌ی نحوه‌ی بدست آوردن احکام الهی است.

والسّلام علی عباد الله الصالحین
قم ـ المشرّفة : محمد صادقی تهرانی
۲۳/ ۲/ ۱۳۸۶هجری شمسی